بررسی ارتباط بین معیارهای هیستوپاتولوژیک ویروس پاپیلومای انسانی و وجود hpv در نمونه های بیوپسی سرویکس در بلوکهای پارافینی به روش pcr

مقدمه: هدف از این مطالعه، تطابق یافته های هیستولوژیک ضایعات سرویکس با شناسایی ویروس پاپیلومای انسانی (hpv) به وسیله واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی، 143 نمونه بیوپسی مورد بازبینی قرار گرفتند و 50 نمونه که معیارهای هیستوپاتولوژیک کافی را داشتند به مطالعه وارد شدند. ارزیابی pcr با استفاده از پرایمرهای gp05/06+ انجام شد و از ژن بتاگلوبین به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. یافته های موروفولوژیکی که با نتایج مثبت hpv تطابق داده شد شامل آتیپی کویلوسیتی، چند هسته ای شدن، آکانتوز، پاپیلوماتوز، پاراکراتوز، سلول دیسکراتوتیک، میتوز در یک سوم تحتانی اپیدرم، هیپرپلازی لایه های بازال بودند. نتایج: در 50 نمونه انتخابی تشخیص پاتولوژیک در 37 مورد سرویسیت مزمن (74%) و در 13 مورد نئوپلازی اینترااپیتلیال سرویکس cin بود. dna ی hpv جمعاً در 6 مورد مثبت شد که شامل 4/5% موارد سرویسیت مزمن (2 مورد)، 8/30% موارد cin (شامل 3/33% موارد cin i، 40% موارد cin ii) بود. هیچ یک از معیارهای هیستولوژیک ارتباط بالایی با hpv نشان ندادند. تنها یافته ای که ارتباط مستقل، مستقیم و ضعیفی با hpv نشان میداد، آتیپی کویلوسیتی بود (003/0p= و 296/0 kappa=) که حساسیت 100% و ویژگی 6/63% نشان می داد. پس از حذف موارد خفیف آتیپی کویلوسیتی این ارتباط تقویت شد (001/0p< و 669/0kappa=) و حساسیت و ویژگی به ترتیب به 2/93% و 3/83% تغییر یافت. بالاترین ارزش اخباری مثبت و منفی نیز مربوط به وجود کویلوسیتوز بارز بود. نتیجه گیری: با وجود آن که برخی از موارد سرویسیت مزمن ناشی از عفونت hpv می باشد، بین شدت سرویسیت و ابتلا به hpv ارتباطی وجود ندارد. هرچند کویلوسیتوز یک معیار نشانگر خوب برای عفونت hpv می باشد، با این حال محدودیتهایی در زمینه تشخیص هیستولوژیک عفونت hpv سرویکس وجود دارد.